Yer, gök sallanıyorken o felaket gününde
Gözlerini açmışsın son meyvemin çiçeği,
Millet matem tutarken musibetler üstünde
Nerden bilebilirdik afetin geleceği...
Tanrı seni korudu, çadırlarda büyüttük,
Bir yandan can korkusu, bir yandan senin derdin,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta