Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
*****Çadır.......
Gözlerinde ki
Doğa rengine tutulmuşken
Mümkünmüdür senden
Pembe panjurlu ev istemek
Gözlerin yüreğimi
Usul usul ısıtırken
Üç beş metre
Parça bezden
Üzerime çadır gerek
Cemile Karabulut
Gerçekten Anlam dolu bir şiir olmuş tebrikler şairem
Cemile hanım. Sevgi ve selamlar. 10p. ant.
harikalarından bir demet yine:)
kısa ve öz...çok anlamlı...teşekkürler...
sevgiyle...
cemile hanım şiirde okuru yormadan kısa şiirle okura hitap edebilmeyi anlamış.şiir güzel di
müthişti...
sevgiyi özümsemeyenlere ithaf olunur...
saygılarımla kutlarım...
çok güçlü bir yazım...
artçı hayallerimizle yıktık,
pembe panjurlu evimizi.
ne oğlumuz oldu,
komşumuzun camını kırsın.
ne de kızımız oldu,
bez bebekleri kadar nazlansın...
katılmak istedim........
şiirinizde gizli bir sitem ve... en çok ta karamsarlık buldum.biraz da umut diyorum ben. bu bahara olmasa da bir başka baharlara...
selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta