Cadının nefreti, ölüm getirir
Onların her sözü, kafa göz yarar
İsimleri bile, dili acıtır
Onlara hatırı, Azrail sorar.
Kibirli dolaşır, mağrur gezerler
Hassasları göz ucuyla süzerler
Gizli gizli ona buna söverler
Suçlarını sandıklara gizlerler.
Aynalara kızıp, terlik atarlar
En yakın dostlarını, pula satarlar
Nankördüler, mert olandan kaçarlar
Geceleri korka korka yatarlar.
En temiz suları, bulandırırlar
En nazik sohbeti, sulandırırlar
Sadece aptalı, kıskandırırlar
Onların tamamı, yalancıdırlar.
Yüze gülüp, sonra kuyu kazarlar
Acı sözü şiir diye yazarlar
Her doğruyu yanlış diye bozarlar
Guruları kırılınca azarlar.
9.11.2010
Erol GüngörKayıt Tarihi : 18.2.2016 20:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
