Cadılar Şiiri - Halenur Kor

Dağ tepelerine çıkmış cadılar,
Saklanıyorlar.
Bakıyorlar gizlice tepelerin ardından.
Ara sıra görünüyor kara külâhları.

İki yuvarlak göz ışıldıyor olurken sabah,
Haşin, simsiyah.
Gözlüyorlar etrafı kayaların arasından.
Kötülük süpürüyor savrulan süpürgesi...

Fırlatmaya hazır
Avuçlamış taşları,
Eli kartal pençesi.
Sırıtıyor dişleri ininden,
Alnından ter damlıyor, irinden.
Karanlık bir kuyudan biteviye
Çıkrıkla kin çekiyor,
Nefret bahçelerine, ekiyor ha ekiyor...
Pusu kurmuş cadılar dağların tepesine.
Çatlamış kötülük tohumları, boy veriyor...
Sevgisiz kalplerinde,
Dünya eriyor...