Caddelerde Rüzgar... Şiiri - Ali Efeoğlu

Ağlamayı bilmezdim uzun zamandır
Unutmuştum nasıl olduğunu
Ve,birgün
Gözümden dökülen sıcacık yaşlara kendimde hayret ettim
Bilgisayarımdan bir ses yükseliyordu,
Caddelerde Rüzgar
Aklımda Aşk var...

Bir gariplik çöktü üzerime
Ve galiba,
Sahiden ağlıyordum!

Oysa,
İçimi yakan o gülüşün sahibi başka bir dünyadaydı
Bana çok yakın
Ve aynı zamanda ulaşılamayacak kadar da uzakta

Gecelerin Dost karanlığı aldı beni düşüncelerimden...

Bir kere kollarıma alabilsem,
Dünyanın en mutlu insanı olacağım kadının bulunduğu sokakta
Arabamla dolaşıp,
Belki bir kerecik uzaktanda olsa görüp
Hasretimi dindirmek istedim bazı geceler,
Olmadı,
Göremedim...

Hava soğuktu,geceler gibi
Ve,
Arabamın içinde bir şarkı dolanıyordu
Caddelerde Rüzgar
İçimde Aşk var...

Yakışıyormuydu deli gönlüme bu yaptığım!
Aynı,
Aşkı ilk defa tadan liseli aşıklar gibiydim
Kalbimin atışını
Sanki Kaf dağının ardında dahi duyuyorlardı!

Ve,olsun
Yinede utanmıyordum
Çünkü ayıp birşey değildi yaptığım
Seviyordum,
Hemde deliler gibi!

Bir kıskançlık anında uzaklaştırmıştım onu kendimden
En az kendime olduğu kadar
Ona da acı verdiğimi biliyordum
Fakat olanlar olmuştu bir kere...

Acı günlerim başladı körfezin kıyılarında,
Hem acı verip,
Hemde acılar çektiğim günler,geceler...
Soğuktu Karşıyakada körfezin gece karası nefesi
Ve amansız bir rüzgar esiyordu...

Caddelerde Rüzgar
İçimde Aşk var...

Gözlerimden kurtulan iki damla yaş
Gecenin korumasında düştüler bilinmeyenlere...

Acaba şimdi ne yapıyordu?
Bazen onunda beni düşündüğünü biliyordum
Belki de şu anda bile!

Onu görmeyi ne kadar çok istiyorsam da
Kurulu dünyaların bozulması düşüncesi idi beni ürperten
Ve,çok yakınımda ki aşkıma uzak tutan!

Beynimin içinde yine sonsuz gülüşler,
Sonsuz uğultular,
İzmir gecelerinde hasret dolu bir yürek...

Caddelerde Rüzgar
O da ağlıyormuş benim bir tanem...

Hayatımın seyir defterine altın harflerle yazdım adını aşkım
Yıllar sonra beni ağlatmayı başaran kadın
Seni sevdim,
Hemde düşünemeyeceğin kadar çok!
Ve,kalbimin bir köşesinde
Son nefesimi verene kadar
Daima sen olacaksın
Gecelerin soğuk karanlıkları
Bana ömür boyu hep adını fısıldayacak
Hissedeceğim,İzmir Meltemine karışıpta gelen sevgini
Duyacağım Sensiz gecelerde
Demeyi çok isteyipte diyemediğin Sevgilim kelimesini!

Ve,

Yine herşey eskisi gibi kalacak...

Caddelerde Rüzgar...

Özlediğim şimdi çok uzaklarda.....

Dünyanın en güzel gülümseyen Kadınına...

13.Haziran.2010.İzmir
Ali Efeoğlu