Caddeler –II- Şiiri - Muhsin Özalp

Tebessümü sahte dişleri sivri
Üç köpek yalasa doyar alını
Yürüyorum diye salınır yavru
Zehirle yoğurmuş oğul balını

Azdıkça ateşi çevreyi sarar
Ne bedene fayda ne ruha yarar
Bu sürtük durmadan belâsın arar
Huşu ile okur yıldız falını

Saçılan çirkefe hiç isyan etmez
Yolsa tüm kazları yine de yetmez
Anladım ki artık hiç maya tutmaz
Bu sefil caddeler içer folunu

Mantığı bozulmuş dengesi kaçmış
Ar haya berhava düğmeyi açmış
Güvenle saygı da yuvadan uçmuş
Kıçının üstüne sarmış şalını

Dağılmış düzeni fırtmış çivisi
Kargalar kıskanıp yolmuş tavusu
Kokuşmuş kutsalı akmış sıvısı
Caddeler şaşırmış bizde yolunu

Muhsin’in kulağı altın küpeli
Paketler cafcaflı eller kupalı
Herkes tuttuğunu şap şup öpeli
Namus ehli olan saklar kolunu