Caddeler Şiiri - Aysen Safak

Kimsesiz,yorgun ve yalnız caddeler
Caddeler benim yalnızlığım...
Dağılan çöp vidonları,sokak kedileri
Ve kimsesiz çocuklar caddeler...
İçinde ne evler gizlidir onun!
İstiklalin önünde yaşayan,,
Sevip ama sevgilisine kavuşamayan
Yaşlı amcanın öyküsür caddeler...
Caddeler yüreğimde bir vurgun,,
Poyraz bir rüzgarın uğultusu,,
Çok uzaklardan geçen bir gemi caddeler! ! !
Ne hikayeler saklıdır yalnızlığında onun!
Birgün,
Karşıdan karşıya geçemeyen Fatma Teyze`nin
ve onu amacına ulaştıran güzel kızın,,
Başka birgün,
Mendil satan çocukların,
Ya da evine iki lokma ekmek götürmek için çabalayan
Bir babanın,bir ananın
Yani insan olan insanın hikayesidir caddeler...
Yani alınteridir,dostluktur,sevgidir,,
Hayatın ta kendisidir caddeler! ! !
Caddeler benimdir,benim yalnızlığım...
Dostum,anam-babam caddeler!
Ben bu caddelerin çocuğuyum,,
Doğduğum ve ölmek istediğim yerdir caddeler.