Cadde Şiiri Şiiri - Bedirhan Altın

Uçsuz bucaksız cadde,
Derin sular gibiydi.
Kulaç atarak ilerliyordu insanlar...
Kimi geçmişinden bir zerre arar gibi,
Kimi de geçmişini bir tekmede kovar gibiydi.
Güneş bulutların ardına saklanırken,
Gün evrilmekteydi geceye doğru.
Caddenin ortasında gülücükler endişeli bakışlarla,
Güreşe tutuşmuşken,
İnsan yığını galip çıkmıştı.
Yalan bakışlar,
Gecenin şehvetli kollarına bırakırken kendini,
Gece yıldızlı siyah elbisesini giymiş,
Tutkulu bakışlarıyla güneşe dokunmaktaydı...
Ay, evrenin Leyla ile Mecnun'unu seyrederken,
Gözlerini kapatıp derin bir nefes alıp,
Bir hüzün harbine doğru yatmaktaydı...