Cacıh Dağı Şiiri - İsmail Doğan

Emlek yöresinde sıralı Dağlar,
Yerin ne güzel de kurulmuş Cacıh.
Etek yamacında bakımlı bağlar,
Başın güneş ile durulmuş Cacıh.

Çekti güzelliğin yoluna düştüm,
Varınca Cacığ’a kendimden geçtim,
Soğuktur suyun kana kana içtim,
Gönül kimyan çok arılmış Cacıh.

Karları erimiş selleri taşmış,
Kırk gözü kırk dere suları coşmuş,
Hardal’lı çiftini erkenden koşmuş,
Mahsulu özünle karılmış Cacıh.

Desen desen çiçekler mis kokar,
Bunca davar sürü seninle doyar,
Çoşkun suların Kızılırmağa akar,
Bağ bahçe suyunla sarılmış Cacıh.

Temecik’ten esen seher yelleri,
Yemyeşil Leylek Kolu’nun belleri,
Koklayayım mor sümbüllü gülleri,
Kovan petek petek örülmüş Cacıh.

Otağ kursam yaylasına düzüne,
Yüz sürem Tülce Baba’nın dizine,
Kaymak, Kılıççı niyaz eder size,
Huzurunda dara durulmuş Cacıh.

Karababa'ya karşı çatık kaşın,
Emsallerinden de yaman kar kışın,
Sefil DOĞANİ’ye değmesin taşın,
Şöhretin Sivas'a yayılmış Cacıh.