ÇABUK GEL CÂNAN!
Var olan canlıya, ab-ı hayat ol
Sular eskimeden, göl yorulmadan.
Güzel oyna rolün, zaman tez geçer
Beden eskimeden, kol yorulmadan.
Tatlı tatlı konuş, dilin olsun bal
Eski bir oyunun, adıdır; “dal dal”
Çaldığın çalgının, en güzelin çal
Nota eskimeden, tel yorulmadan.
Gülün hicrânıyla, bülbül ötmez mi?
Bir gün bu acılar, tümden bitmez mi?
Bunca beklettiğin, ey yâr yetmez mi? !
Yollar eskimeden, gel yorulmadan.
Vuslat olmayınca, işimiz harap
Biz zayıf kullara, yardım et Çalap
Sabrımız kalmadı, kavuştur yâ Rab!
Asır eskimeden, yıl yorulmadan.
Kulağım çınladı, oldu ki anan
Aşka dûçar olup, fitilsiz yanan
Gözüm yolda kaldı, çabuk gel Cânan!
Zaman eskimeden, yol yorulmadan…
Hanifi KARA
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 17.5.2011 17:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hanifi Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/17/cabuk-gel-canan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)