Çabuk Gel Şiiri - Kenan Çarboğa

Göğ göcektim, gündönümü sararttı
Firez diye yakıyorlar çabuk gel
Vicdansızlar gözlerini kararttı
Can evimi yıkıyorlar çabuk gel

Bir sam vurdu habersizce, hayınca
Hangi dağ dayanır bu kadar hınca
Dışlığım gelmiyor sen olmayınca
Kara yere sokuyorlar çabuk gel

Mart Dokuzu ümidimi çaldırdı
Körpe, filiz dallarımı yoldurdu
Aprıl Beşi neyim varsa soldurdu
Toprağımdan söküyorlar çabuk gel

Her mektupta, her avazda, her ünde
Akıl susar, gönül zaten sürgünde
Hem çiy düştü hem kırağı bir günde
Beyaz ateş döküyorlar çabuk gel

Haziranda Koç Karını yağdırdın
Can özüme ayazını değdirdin
Bir çınardım, eğilmezdim, eğdirdin
Hasretinle büküyorlar çabuk gel

İbibik atınca dokuz taşını
Hem beni yedirdi hem de başını
Su eyleyip gözlerimin yaşını
Teneşirde yıkıyorlar çabuk gel