Çabuk eyle Şiiri - Orhan Hatıl

söz bu ey hayat
tandırda pişdim bilmez beni o yar
kul oldum sahra sandım zamanı
çabuk eyle güllerinde onun sevgisini
ölümüm yakındır belki canımı kurtarabilirim
şaha kalktıysa
kasfet dolu rüyalar
sandıklarım yalan
orta kaldım şimal rüzgarı
çabuk eyle küskünsüzlüğü
kaldıramam hayatı belki, şehit olmak nasibim olabilir
durdur sinemi arşı alada bütün istekler
çabuk eyle kudurduysam, kendimi unutmuşum belkide bu
çaprazdan gelme dosdoğru yollardır hasretim
kırmızı dudaklarım günaha alıştıysa
yas tutum ömrün akşamı şeriflerine
çabuk eyle küçük sözçüklerler büyüt belki tutunabilirim
eyle dur beni işle nakışlardaki emek gözlerinden beni erenim
gaflete tut ışığı
çabuk eyle taruzum yok adaba
boynum bükük belki seyit mustafaya selam veririm
çabuk eyle canını hasret
maddenin anlamsızlığını bilemedim
nice gün gördümde
canı bilemedim canın içinde