Cabbar-3 / Seviyorum Yar....

Dışarısı sis duman/hava ağır,hava kurşun karası.Göğsüm nefesime dar geliyor.Voltalıyorum bir boydan diğerine ve odam hazan kokuyor..
-Voltalıyorum sonbahar ıslağı sokağa bakan odamı duvarlar da hayalin.Rüzgarın esintisinde sen..Aklım bende değil/aklım ziyan...
Şöyle bir çekiştiriyorum perdeleri sağa sola / gözlerimi dikiyorum uzun ince yollarına.Haydi ne duruyorsun gelsene yarr...

-İnanılır gibi değil nasıl özlemişim Cabbar'ım? Özlemlerim köze yatacak diye ben boşuna bekliyorum.Ruhum duman,duman..

-İlla ki duymalıyım seni..

-İlla ki bilmeliyim suskunluğnun sebebini..

-Öyle ya cann/sen öğrettin seni sevmemi..

-Sen bu denli ulaşılmaz kılmazsaydın/bu denli sevdalanmazsaydın bana and olsun kapatmıştım defterlerimi aşktan/sevdadan yana...
-Offf yine uzanıyor ellerim,bana yasak kıldığın cigaraya/dayanamıyor yakıyorum varsın tütsün cigaram ve benim gri duman arası dudaklarımda sen ve parmaklarım hırçınca geziniyor tuşlarında telefonun,sonra ani bir refleksle kapatıyor vazgeçiyorum aramaktan.Kalbim beşe katlıyor çarpıntıyı / olur ya ulaşılamıyor derse.Zaten bütün gün alaborayım onunla/onun olmadığı o hayal denizlerimde.Neler neler kuruyorum aklım sıra.Kaçıncı gemiyidir batırıyorum kendimce. Marmarayı sallıyorum öfkemden delice.İşte tam da bunlar ufkumda gezinirken...
-Sesi yükseliyor Cabbar'ın telefonun öbür ucundan.Ohhh be nihayet diyorum içimden..

-Kahretsin nerelerdesin cannn...
-Canemin destete...(Canım ellerinde) diyor.Öylesine soluklanıyor ki ta derinden /şükrediyorum Tanrıya.Hani bir gün duymasam sesini aman Allahım/neler gelip geçmiyor ki gözlerimin önünden.Hele ki yüreğim yaşamın içerisinde olanın/olmayanın en kötüsünü düşünür.Neden mi? O'na aşkım,tutkum bambaşka desem yetermi..?

Atiye Danış