Çaban da Boştur Şiiri - Evrim Evrensel

Ne sınırın bilir ne var hudutu,
Her şey elinde ki bir karakaştır.
Yavrular ortada Melek mi kötü,
Bozuk belli oldu, babadır baştır.

Uğraşma böylesi arsız, yüzsüzle,
Bekle de seyre dur sonunu gözle,
Doğru yol alınmaz bu uğursuzla,
Bir yararı olmaz çaban da boştur.

Lokmasın yediği kaba tükürür,
Yürüsün kervanın o ittir ürür,
Doğru dur eğriler belasın görür,
Nahak olanların kabı hep boştur.

İblisi şeytandır bırakır naçar,
İnsanlık ne arar, lokmaya uçar,
Tasın, tarağını toplayıp kaçar,
Evrim Evrensel'i kör sanma şaştır.