Çabalarım boşunaydı Şiiri - Yahya Bozkuş

Çabalarım boşunaydı, biliyordum
Çok durgundu o, çaresizdim
Şakağımdan akan terleri siliyordum
Dişlerimi sıkmıştım yeni serüvene başlayacaktım
Onun dudakları uçuklamış
Yüzü solgundu
Ben dudaklarmı ısırıyor, üzüntümü belli etmiyordum.
Saatler azalmış girdaba düşmüştüm
Kollarım ağrıyordu daha kucaklamadan son kere
Kendimi bulutlara bıraktım
Gel gitleri yaşadım.
Baka kalmıştım gözlerinin ıslaklığına
Yüzü soluktu,yolum çok uzaktı.
Dudakları kımıldıyordu sevgilimin
Ruh halim şaşkın,çabam boşunaydı
Her yanlarım uyuştu ona bakmaktan
Hayalet olmuştum,karşı koyamıyordum
Ay'ın çekim gücüne kapılmış,ayrılığa alışmış
Gİdiyorum bilinmeyen mavi okyanuslara....

yahya bozkuş
1998 kasım