Deniz karşımızda, mehtap ayaklarımızın ucundaydı
Kayalıkların üzerinde, ellerimizin sıcaklığında aydınlanırken sahil
Insansızlığın verdiği duru sessizlik, okşamaktaydı kulaklarımızı
Ve bir meltemin, tenimizde özgürce dolaşan huzur veren tınısı
Kısacası sevdiğim, bir vakti değerli kılacak herşey vardı
Fotoğraf makinasının kadrajının sahteliğinde
Ressamın fırçasının imkansızlığında
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta