Çaba Şiiri - Mustafa Ocak

hatırladıkça beynimin her bir hücresinden
çağlamakta aşkımızın gülümser günleri
kalbime çizik atan sustalı bir gümüş sap
ya da yılların eteğine düşmüş bir çığ gibi

çok zaman yokluğun dilimde erir bir buz dağı
körelmiş belleğim senin o aşk sözlerinden
sana dönsem diyorum serzenişler tutsağı
büyüyebilir misin yeninin köklerinden

durma bana devam et korkma beni biriktir
birgün gerekeceğim gerçek bir öpücükte
aklından silinmiş yılların hesabını
tüm çabana karşın zorlanırsan ödemekte