Çaba Şiiri - Erdem Kapusuz

Bir deri bir parça kemik
İşte tüm malvarlığım
Desinler dünya senin
Bu kırlar bu gökyüzü
Bu çiçeğe durmuş ağaç
Yok elinde avcunda
Har vurup harman savurduğun
Bu yıkık dökük ömürden başka
Bir parça sevdaya batmış
Biraz kül biraz kil
Derler ya binyıl yanarım
Yanmayı öğrendiysem
Çıra olma çabası işte
Bizim ki
Ve narına yanılacak kadar
Umutlu bir sevdanın
Sinesine
Bırakmak tüm benliği
İşte dostum
Varlığın bu kadar
Verebileceğin
Teslimiyet, bir parça yürek
Gerisi laf-ı güzaf