Ölümle dost, yalnızlıkla kardeşim bu aralar.
Sabahlar daha bir kimsesiz
Günler an be an, ölüm korkusu kokuyor
Anlamalar... Uzak bana, yaşam nedensiz
İnsan nasıl büyütür içinde ölümü bile bile
Şaşkınım, bırakıp gidişlere
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta