Ca... Şiiri - Hakan Bostancı

Ölümle dost, yalnızlıkla kardeşim bu aralar.
Sabahlar daha bir kimsesiz
Günler an be an, ölüm korkusu kokuyor
Anlamalar... Uzak bana, yaşam nedensiz

İnsan nasıl büyütür içinde ölümü bile bile
Şaşkınım, bırakıp gidişlere
Göz yaşı akmamalı bu sıralar
Da... Kahkaha kime bağlı?

Öfkem, yakıyor her yanımı
Ölüme eş koşmuşum da seni
Hakkın değilmiş meğer.
Pişmanlığım ölüme bedel...

Artık ölüm gibi yüzün...
Ölümle dost, yalnızlıkla kardeşim bu aralar.
Sabahlar daha bir kimsesiz
Pişmanlığım ömre bedel...