Ç ı l g ı n Şiiri - Zeki Çelik

Gönlümde bir boşluk oluşuverdi,
Benzim tez sarardı buruşuverdi,
Beynim çok bunaldı karışıverdi,
Seni kaybedince çılgına döndüm.

Issız ada gibi koskoca hane,
Sessizlik bürüdü oldu bahane,
Senin varlığınla her şey şahane,
Seni kaybedince çılgına döndüm.

Çatılar göçüyor, yıkıldı duvar,
Vücudun üstünde bir yorgunluk var,
Kol,kanadı kırık perişan kul var,
Seni kaybedince çılgına döndüm.

Taktir ilahi mi habersiz gidiş? ,
Ne düzenim kaldı, nede mevcut iş,
Saçlarım ağarır dökülüyor diş,
Seni kaybedince çılgına döndüm.

Ezrail seninle, ben de yuttu,
Zeki de delirdi yolunu tuttu,
Menfaat bekleyen herkes unuttu,
Seni kaybedince çılgına döndüm.

30-3-2010