C h e Şiiri - Ahmet Volkan

Cengizhan’a övgülü mesajlar
Gönderemediler toplarla.
Ve kutlu imdatlar..
Lenin yurttaşları kadar acınmasız
Silahsız ve kabahatsiz kaldılar.
Ne kadar Beckam koksalarda
Karl ve Darwin kadar sıkı dosttular
Ah Che
Ve kızıl umutlar! ..

Fischer yerini telkinlere bırakırken
Freud sözü ağzından alıyordu sanki.
Muosolini gelecekti..
Ve feryatlar! ..
Ah o feryatlar dinmeden ölecekti...

Abdulhamid’i tahttan
Hilafeti baştan
Ve ihkâkı Hakk’tan istinkâf eden
Onlar mıydı ki bakıyorsun yüzüme!
Ah Che!
Suç sende değil inan bana! ..
Ne sende, ne senin gibi ölende!
Yazıtların kitaplarımızı eskitirken
Sen kimbilir ne keşkeler
Çekiyorsun çiçekli kabrinde...

Ah Che!
Sen yokken ne gafil hafakanlar sardı
Gel de bir aman
Ve bir kere mekanı hâleyle
Kışın başka, yazın başka olurken tenin
Kana boyalı yüzünde bir telaş
Ve her sabah meltem kokar sesin.

Ah Che!
Seninle Güney Amerika, Orta Avrupa
Bayraklar ve aşkımız göklerde!
Latin şarkılarda ezberlerken marşını
Yazık gençlik maceramız
Geri döndürmez çürük umutlarımı...

(2004 – Viyana)