Ç/alıyorum Seni Şiiri - Hayrettin Taylan

'O, kendini biliyora ithaf '

tutkunun makamında uzak kalışını çalıyor ç/algılarım
yalnızlığın şefiyim sözsüz aşklar besteliyorum
ç/alıyorum seni

bahar açtı açılmaz çiçeklerin bağrında
d/ağladı senli yüreğimin iç çocuğu
b/ağladı aşk
içsel bir yargılanışı temyiz etti sevgin
ezelden hecene kitap olmaya büyüdüm
yazıtsız vuslatın k/aleminde susadım sana
hercai bir akışın sonunda ünlendim sevginle
Aşkın doğum gününde doğdum sevilerinle
şimdi mutlu bir bülbülün can gagasıyım
uçuyorum gülistanında güller gülüme meftunken
kaçıyorum periler sıratında tenler fıratıma akarken

B/edeli gönlümün derinlerinde sakla sevi özümle
anılarına sobelenen istenme k/avuştağındayım
bitirilmiş sonların en başındayım
senler kopardım ta benden
ta seni sevdiğim demden
umudun gökkuşağını boyadım sevi göğüne
buluşmanın denizini bağladım sevi ovana
gayrı yetişecek bizli günlerin her meyvesi
gayrı tat ile adın arasında yeşillenecek günlerimiz
gayrı yokluğunun aynasında taranacak aşk ve aşk

huzurun tenlerine tin olacak kendine buluşun adresi
beni sana taşıyacak taşınmaz mülk gibi içten ağırlanış
yaşanmışlıkların n/azarında büyülenir senli ömrüm

sevi pınarından s/en içtim kana kana
peri suretinden senli kitaplar okudum hece hece

mum yaktım yakınlığımızın aşk yurdunda
kendimi sende görmenin neonlarında oynadım sensizliğe
bir günlerin ıraklarda aşka çırak özlemler büyütürken
senin kutsandığı yaryüzümde,yüzüm sana mimlenir

mührün basar bahtımı
özün yaşar çağımı
tutam tutam olur günce
aşk, aşk olur beni görünce
bu yüzden, yüzünden ırak günlere belayım