İşte gidiyorsun saçlarında bahar,
Karanlıklara gömülüyorum ardından yar.
Kara kışlar ayazlar büyüttüm içimde
Sensiz nasıl yaşar bu can bu tende
Son nefestin ömürdün candın canandın
Sen en sevdiğim esrarlı bir ummandın
İlk sevdiğim ilk nurum ilk hevesim
Sen en ferah soluğum son nefesim
Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
Ayırır mı beni senden bu kara toprak
Yarın elbet bizim elbet bizimdir
Üzülme sevdiğim ebed bizimdir…
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!