Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
sizi anlatacak hiç bir kelime bulamıyorum.. harikasınız.. tebrikler..
İNSAN OLMANIN VE İNSAN KALMANIN ÖZÜNDE NAMUSLUYADA NAMUSSUZADA ÇAMUR ATILMAZ ÇAMUR ATANLARIDA KALMİNİN HUZURUNDA KINIYORUM ÇOK GÜZEL BİR KONUYU KALEM ALIP PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN TEŞKÜR EDERİM SAĞOL HOCAM
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta