Büzürk makamı fecir ile kuşluk vaktinde

belkide var oluş sebebini
sımsıkı sarmamıştı bedenine
elleri kışa yüzü sonbahara dönük
ucuz mezatlarda satılmış olmalıydı

bir kadın tanıdım duman aralığında

anadan üryan iz düşümü yaşam kaygısında
baldırı çıplak hayelleri yarına kalmış
meçhul insanlar karmaşasında

bir kadın tanıdım mevsiminden yaşardı habersizce

flu renksiz yaşamı çarpışır şimşeklerle
ne yağmur olup düşer yüreklere
ne düşer meyvesini verir gönüllere

bir kadın tanıdım sığdan daha sığdı
ayaklar altında

mavi denizin yeşil soluğunda
özgürlüğün hudutları zorlanmış
medcezirlerin var oluş tuzağında

bir kadın tanıdım düşleri aydan daha uzakta  kalan

zirvelerde kar boran hayal kuran
toprağa düştüğünde yaşam bulan
varlığı beni arafta bırakan

bir kadın tanıdım hem maktul hem
faili mechul

elleri istemsiz cansız uzunca zarif
tetik parmaklarından düşerken
haris ve de ne kadar da naif

ahhh..be yüreğim...!

suya vuran yüzü gümüşservi diye
yüreği nasırlı  ömrü bir fasıl diye
saçları dalgalı güzel görünür diye
ne diye sevdin bu güzeli
büzürk makamı fecir ile kuşluk vaktinde