Büzülmüş Şiiri - Arda Aksu

Büzülmüş kelimeler, yorgun bu yaşında
Debdebeli sözler getiremem sana
Elimde yalnızca ruhumdan kelimeler var
Ne bir hatıra ne bir hayal
Hülyalar arasında ümitli sanrılar
Çiçekler kadar yakın toprak kadar uzak gelir
Günahsız bir ruhta yanmış bir bedene var
Etrafındaki toprak ümitsiz sanrılar gibidir
Ismarlama bencillik ve kibir karşısında
Ders verir bir zamanlar dev bir çirkin diye anılan;
Yüreğine yük ettiği sevdası
Daha önce hiçbir insanın girmediği suda yıkanan

Naif kokuyor yüreği
Zannederim, yüreğimi derbeder bir aşk var.