Üşüdüm, çok üşüdüm, ayaz bastı gönlümü
Bir kırağı ki sorma, anlatılır gibi değil
Dur..yaklaşma, hiç sokulma
Dokunma bana,
Korkum var hala yalancı baharlara
Kıyılan goncalarıma yas
Kelebek yıllarıma ağıt
Kayıp zamanda deliyim
Eririm yoksa,
Eririm…
Hele, ateşle yaklaşma, alevlerle sarma beni
Sel olur boşalır gönlüm yüreğimi tutamazsın
Fırtınalar kopar bende tufanları estirirsin
Bitirirsin beni.
Çığ yerimi parçalarsan ne çıkar
Kim tutar kıraç yeri mi?
Ceylanım ölü
Pınarım kuru
Delinirim sonra
Deliririm…
Kalkma ruhumu sarmaya, boşuna çaban
Hoşuna gitmeyecek kavgalarım var
Bitmeyecek bir de davam gölümle
Son bulacak ölümle.
Bir kara günümle biter noktam
Hiç yoktan olur düşüşüm
Üşüyüşüm sevdamdan
Aşkın kızıllığında
Hazırlığım da göçüm var
Yolculuğum da buz
Sus şimdi sus…
Buzullarıma dokunma…
29-10-2008
Mehmet KesiciKayıt Tarihi : 29.10.2008 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum yüreğini.
böyle karamsar şiirlere bayılıyorum...
bu şiiri ben yazmışım gibi hissettim bir an....
'Geliyorum' dediği andan itibaren buzul-muzul kalmıyor.
Selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (14)