Buzullar Eriyordu Şiiri - Silvan Güneş

Çok büyük dedikleri dünya da küçülmüştü
Barış ve mutluluğu ararken biz
Yine pusular kurulmuştu
Eğittik ve öğrettik dediklerimiz
Onlar zaten göçmen kuştu.

Toprak usandı vermekten,
Dikenler bıktı.
Zamansız çiğnenmekten,
Güller manasız manalarla yoğrulmaktan.
Adına gül diyenler yüzleri güldürmezken,
Çocuklar doğuyordu
Ve kuraktı topraklar,
Ama yer altında yataklar
Buzullar eriyordu.

Deniz köpürdü hırsından,
Emiliy, Rita, Katrina
Ve Kuzey Atlantik'te Wilma
Sular altında kaldı devasa şehirler
Allah'ın gazabı dünyayı vuruyordu!
Ama ne yazıktır ki
Fakirler ölüyordu.
Karanlıklar, kayboluşlar
Ortada Florida
Amerika yok oluşta dünya üzülüyordu
Toprak kavgası vardı yoksulluk ürüyordu
İnadına sanki buzullar eriyordu.

Asya’da güneş vardı ağaçlar hep meyveli.
Çocuklar koşuyordu mayın tarlalarında
Savaştı oyunları dikendi silahları.
Çıplakken ayakları ağırdı yaraları,
Irak işgal altında dövülürken bombayla,
Hayat bir gelincikti güçlü rüzgar hattında.
Yapraklar dökülüyor fidanlar kanıyordu
Zırhların arasında feryat duyulmuyordu
Çocuklar ölüyordu.
Buzullar eriyordu.

Vakit çok daralmıştı kutuplar hareketli
Elli yıl biçilmişti kıtalar su altında
Bir çözüm bulmalıydı batılılar bu işe
Asyalının yaptığı barbarlıktı her işte!
Barbarlık bir yaftaydı kulp takmak çok kolaydı
Bu yaklaşımla kaç yüzyıllık hedefler kilitlendi
Onur yok, haysiyet yok, sevgi yok, saygı yoktu
Önyargılar Batının gözünü perdeliyordu
Vakit zaten çok dardı, onurlu ırk garptaydı.
İnsan hakları dedikleri düzenlenen çarktaydı
Kapış kapışa gitti hakaret karnavalı
Dur diyen yoktu buna barbarsın Amerikalı
Dilin kemiği yoktu alacaklı kapıda
Anlamak istememek suç,
Görmezden gelmek övünç!
Kör bir adam gibiydi Asya’da yol alanlar
Kaç cana kıydılar böyle,
Döküldü yerde kanlar
Vakit daralıyordu, denizler soluyordu
Iraklı kadınların gözleri büyüyordu
Alacağını düşünürken güçler zenginlikleri
Dışarı sarkıyordu köpeklerin dilleri
İnkılaplar hep geri inkilaplar ileri
Asyalıydı çocuklar bu yüzden ölüyordu
Kutuplarda her gün buzullar eriyordu.

Sabancı öldürüldü zanlısı Avrupa’da
Prenses gibi yaşatıldı görüyorduk ekranda
Mutlak demokrasiyi bulmak zaten çok zordu
Medeniyetin beşiği! ! ! Avrupa'da hiç yoktu
Entrikalar, senaryolar, sömürüler sürerken
Kaç Türk’ün katilini bağrında besliyordu
Yetmedi hainlere büst diktiriyordu
Caddelerin adları vatan hainlerinindi
Demek ki Avrupa’da katillik bir nimetti
Orhan’ın dediği gibi kelle fiyatınaydı Hürriyet
Bedavaydı yaşamak barbarlıklar bizeydi
Gerçekten çok üstünde Avrupa'nın aristokrat ırkı!
Kimin umurundaydı her yere yok hürriyet
Yaşam hakkı zekalı güçlü devletlerindi
Kutsal saydıkları çocuklar kendilerininkiydi
İslam'ın çocukları barbarların nesliydi
Ölmeliydi cehalet, inanca saygı yoktu
Iraklı anaların gözleri yaş doluydu
Çocuklar ölüyordu
Buzullar eriyordu.

04 Şubat 2006
Kuşadası