Yıldızı bir afet, seni izlerdi
Alevler soyuldu, nedir felaket
Kıpkızıl yakutu, yari gizlerdi
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Akşamların mor süsüyle boyandı
Tül perdesi dalga, dalga kayandı
Gündüz gece ay kıskıvrak ayandı
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Çökse karlı dağlar, fiske vurmadan
Gece karanlıkta, hayal kurmadan
Tufanla savruldun, bana sormadan
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Bu sevdamız solmaz, ezelden beri
Aşkın gücü bitmez, umut seferi
Uykusuz geceler, o yardir peri
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Satırlar can evi, seven uyandı
Tebessüm çok gizli, kime dayandı
Satırlar tükenmez, deme boyandı
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Bahattin uzatsa, ömrü hiç sayıp
Yüreği mahkummuş, esirse ayıp
Yıldızsız gecede, güneşi kayıp
Buzullar çözüldü, yetmez nezaket
Bahattin Tonbul
5.1.2017
Kayıt Tarihi : 22.2.2018 21:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!