bahara benziyordu kadın
kokusu için vurgundu güle
özlemek vardı
düşündüm onu
parmaklarımın arasında
ikiye bölündü
düş geçen hanıydı gece
erguvan çiçeklerinin
nöbet saati şimdi
karanlığın en ince yerinde
çakan yeşil kıvılcım
gönlüm hazır ol bu yangına
ruhumdan kalbime yaklaşan buzul
nerdeyse tutuşmak üzre…
Kayıt Tarihi : 4.12.2012 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!