Buzul Şiiri - Mahsum Kocakaplan

Hiçbir enstrüman geri getiremiyor artık eski hislerimi,
Artık güneş doğmuyor bulanık gören gözlerimde,
Kardan adam bu yüzden mi dönüştü buzul adama?
Hayalleriyle gömülüyor artık pesimist karlar altında.

Umut artık güneşe değil bir yağmura yol aldı.
Saklı kalmış buzullar içinde mânâsız bir kor alev,
Sıcaklığı eritemiyor artık bu buzdan duvarları.
Kapkaranlık bir dehlize çıkıyor artık tüm yollar.

Ruh sonbaharın çürük yapraklarına gömülmüş.
Acılar bu yaprakların arasında süzülememiş.
Gökyüzünden uzun süre ırak kalmış bu gözler.
Hüzün, artık renkleri ayırt edip görebilmeyi özler.