bUzlU sİslEr sIcAk bUhArlAr – 18

b İ r v A r m I ş...

Bu sonsuz yolculukta,
Herkesin gideceği hedef ve gitme amacı farklıyken,
Çizdiği yön de farklı gibi görünürken;
Bazen bir mola anında durup,
Rastlaştıklarımızla sohbet etmekten öte bir şey yapmasak da,
Bazen bir iki yolcuyla,
Aynı yolun yolcuları olduğumuzu,
Eriştiğimiz o son noktada görüp,
Kâh sevinip kâh üzülsek de;
Bazen de aynı ya da farklı yoldan
Gelmesini umduklarımızın,
Gelemeyişlerine ağlayıp,
Gecikmelerinden ötürü endişelenip, korksak da,
Her birimiz Çolaklı’daki yazlığın balkonunda rastlaştığım,
Mevlevi’ye dönen o şaşkın karıncadan farksız,
Aynı fasit dairenin içinde dönenirken
Ne Bana gelenin bir önemi kalıyor artık
Ne Benden gidenin.

Belki yolumun sonunda bakarım ki Ben de
Kâr diye düşündüğüm hiçbir şey kâr değil,
Zarar diye düşündüklerim de zarar olmamış.

Çünkü herkes kendine göre bir şeylere önem, değer;
Sebep-sonuç belirlemiş,
Belirlemedikleri kadarıyla varmış;
Belirlemedikleri kadarıyla da varamamış;
Ve yalnız, kendi düşünselliğiyle
Bir varmış…