b U g Ü n
Kar yağışı…
Beyazlık…
Kahve kokusu…
Kar yağışı… kaşıntı…
Uyku kaçması… Bugün..
Ve… Yine…Bugün…
Düne oranla bugün…
Yarına ölçü bugün…
Bugün, bugün, bugün…
İlle de bugün.
Bugün Cuma. Kar yağıyor.
Seni görmek ihtimaliyse giderek zorlaşıyor.
Zihnimi Senden uzaklaştırmaya çalışıyorum.
Bir süre idare ediyor,
Ama tamamen çıkartamıyor aklım Seni.
Oysa bir araya gelemeyeceğimizi çok da net gösterdin.
Buysa hüzün veriyor,
Nedense…
Demek ki hep bir ümit taşımışım,
Hâlâ da taşıyorum demek ki.
Neden yazıyorum ki Sana bunları.
Ne anlamı var ki Senin için.
Seni hiç tanımamış gibi yok sayıp
Unutmak kadar zor başka ne var biliyor musun? ....
Varolup susarak bir araya gelemeyeceğimizi çok net görmek.
İşte bu da iki kez hüzün veriyor artık, nedense…
Kayıt Tarihi : 14.7.2009 16:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Habibe Merih Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/14/buzlu-sisler-sicak-buharlar-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!