bUzlU sİslEr sIcAk bUhArlAr – 07

k E l İ m E k A l E m

Kalemde yaşamaya çalışıyorum.
Beni diri tutan tek yer
İsteyerek ve istemeyerek
Elimde tuttuğum tek şey: kalem:
Kelimeler, harflerin oluşturduğu..
Kelimelerin.. oluşturduğu..
Cümlelerin.. oluşturduğu..
Düşüncelerin... oluşturduğu..
Oluşumun.. düşündürdüğü..
Oluşturup.. kurduğu
Kuruşun kalemi,
Kelime Kalem.

Nereye? diye yazıyorum,
Yazdı, diye yazdı diye yazdı diye yaz.. dı mıydım,
Mıydı, mıycak, mıycaz..

Daha ne.. kadar sürecek?
Sürecek mi?
Ve yalnız bunun için amaçsız denilebilir mi birine?
Bu nedenle! Amaçsız olmasına imkan yok!
Saat 17:25 oldu.
Bir saat üç dakikayı geçirten eylem amaçsız bir eylem midir?
Denilebilir mi?

Böyle denilebilir mi? :
“İşte adamın biri almış eline keseri ve
Kendi bacağını kesmiş bu süre içinde, diyelim ki;
Amacı? : Amaçlı bir yürüyüşe katılmakmış.
Amaçlı bir yürüyüşün sonunda
Nasılsa bir Toplum Görevlisi tarafından
Durdurulmak isteneceğinden
Ve de bacağından yaralanınca, aşırı ihmalden
Bacağını kestirmek zorunda kalacağını düşünmüş,-müş!
O’da oturup sağlam bacağını
Sağlam bedeninden ayırarak
Dolaylı amacını dolaysızca gerçekleştirmiş. -miş.”
Meselâ yani.

Hiçbir görünüş amacını saptırmıyor yaşamın büyük plânının.
Zaman geçip giderken bir yontu işi yapıyor olsam
Bir taşa şekil vermiş olurum ve elimin altında
Dakika dakika değiştiğini görürüm koca taşın.

Yontucunun amacı taşlara şekil vermek miydi,
Şekilleri taşlaştırmak mı? Meselâ yani..

Ama kalem o başlangıçtaki kalem değil.
Eski ve yeni arasındaki farksa çok büyük değil.