“-Açayım kalbimi öleyim…? ”
Dedi bana yıllar önce
bir Kıbrıs efendisi.
Yıllar geçti, ömürler azaldı,
Kıbrıs yavru vatan hep öyle kaldı.
Lokmacı Köprüsü gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
