Buzlu Cam Şiiri - Mustafa Demircioğlu 2

Ben sisli maziyi buzlu cama benzetirim biraz
Arkasında çizgisiz şekillerin dolanıp durduğu
Ellerin, yüzlerin bir zaman meçhule döndüğü
Karaltıları ruhunu ürperten dalınca bir kez

Uzak sesler gibi, dövülen eski bir bakır kaptaki
Duyurmak ister kendini kalayın altından, çın çın
Elini uzatsan dokunabileceğin kadar yakından
Bir camdır ayıran seni, aziz hatıralarından sanki

Belki rahatsız edilmek istemediğinden saklanır
Kırılmış gönüller cenneti asude uykusundan
Dilsiz bir mesafe inşa eder belki bu yüzden
Dünle şimdi arasına, sükûna ermiş hatıralar