Buzlu Bir Merdiven Basamağında

Buzlu bir merdiven basamağından yürür;
Şanına yakışır bir zemheri coğrafyasında;
Akılda kalmaz bilirim gel-gitler içindedir;
Soğuk terler değildir şaklarından dökülen;
Bir ömür ki, çatık kaşlarından buz damlar;
Dalgalarında buz tutan okyanus misalidir;

Göçmen kuşlara inat yürürüm soğuk iklimlere;
Bir eleğimsağma, bir dolu, bir fırtına, bir kar;
Kader bu, kapanmış ucu görünmez mağaralara;
Buz dağlarından sırıtır, buz dağlarından bakar;
Zindanlarını eskitmiş mazinin derin kuyuları;
Suyu çekilmiş isteklerin kuruyan dudaklarda.

Turnalardan esinlenmiş bir acı gülümsemekte,
Prangaları küf tutmuş, çatallaşır yürek acıları
Sahra soğuklarında dillenen, titreyen bir ömür.
Fırtınalar alır başını gider gidebildiğince;
Doruklar erişilmezin müjdecisidir, yaslı;
Bağlar dudaklarımı, yakar kelimeler mısraları.

Sisli bir ömür havuzundan bakar hilal misali;
Kâh açar, kâh kapar göz kapaklarını saralı bakışlarım;
Hülyalarında gölgelenir, düşüncelerinde bir curcuna;
Küheylan sekişinde mızrak sertliğindedir toynaklarım;
Afillenir, haykırır, feryadımda buharlaşır nefesim;
Gölgelerim vurur dağlara, yürek yangınlarında alevim

Sükûtumda demlenir sabahın çığ düşmüş sertliği;
Şimşekler çeliklenir hüzünlü, derin bakışlarımda;
Gün yüzüne düşer saf, temiz gönül yorgunluğu;
El yordamıyla yürür, sahralara çekilir, kırgın;
Dal uçlarında yürür bahar sıcaklığında ürpertili;
Şahlandıkça tökelcer habire yaşlanmış bakışlarım.

Çiçekler bakıp gülümsese de hep ağlamaklı.
Ruhuma kar yağarken üzgün, yaslı gözlerime;
Ellerime dokunur avuç içlerimden parmaklarım;
Kapalı duraklarımda yol arar sisli bakışlarım;
Şanına yakışır bir zemheri coğrafyasındadır;
Hep dururum buzlu bir merdiven basamağında.

Sadık Softa