Hasret kaldık toprağın esmer rengine.
Buğulu gözlerle baktık kalpten engine.
Şimdi, mesut olmuş gönül güzelliğiyle;
Dipdiri ve neşeliyiz buzlar çözülürken...
Cemreler sunuldu aleme rahmet için.
Gönüllerde güller açtı kucak kucak.
Haydi gönül bahçesinde gün doğacak;
Hayat bizim olacak buzlar çözülürken...
(1984-Erzurum)
Kayıt Tarihi : 30.10.2007 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!