Buzlar Ağlıyor Diye Şiiri - Enver Ünver

Erimesin dünya dengesindeki buzlar
Bahri ummanın iki yanındaki mahmuz
Dünyanın vebali yoktur diyemem
Emilmeyen anne gibi bir yanında bembeyaz yatıyor buzlar
Fakat evrenin sessiz kalışından sorumlu gökyüzü
Sürekli bir yüzünü gösterince
Dengesini kaybetmiyen beriyanda, 
Yeni bir bahar istiyorum,
Damlaları bir yerde sıkıca tutan, düşürmeyen,
Ağlamasın  gök yüzüne karşı buzlu dağlar
Harman olmuş likenler  sanki,
Belki ummanın  donan yüzü,
Buzlar ağlıyor diye,
Gelmiyor buralara bahar ile sonbahar,

Bir yer varki sırlarımı örttüğü gün
Donup kalan göz yaşlarım olmayacak,
Kara çalı budağında diken,
Turnalar  gibi uçup giden ruhlar gibi,
Beyaz tüylü çiçekler
Hayal olacak;

Sen buzlar eridiği gün,
Dünyaya düşen günü,
Kimse sormayacak muhtemelen.
Aramayacakta,..
Çünkü dünya kurumuş olacak,
Ağlamayan gözlerse kör,
Zannetmiyorum,.
Fakat, Buzların sinesinde beslenenler
Kupkuru otlar gibi,
Başka bir yere yelken açacak,
Yaylasını mekanını terkeden damlalar,
Gücenmiş ve kırgın olacakd

Enver Ünver
16.6.2017 .00.10