Buzdan Kale Şiiri - Caner Sarı

Yüreğin taş, kaskatı, sanırsın buzdan bir kale
Gözlerin gardiyan, kirpiklerin demir parmaklık
Çevrendeki insanlar aciz, senin için sanki köle
Dostlukların değersiz güruh,sevginse üç paralık

Ne yaptıysak yaranamadık, beğendiremedik bile
Kimse bir şey bilmiyor, her şeyin doğrusu sende
Çabalarımız değersiz gaye, alev saçan gözlerde
Kalbin karanlık mağara, bedenin umarsız yaratık

Yaşar sanma yaktığın sevgi tohumlarını artık bu iklimde
Kara kışlar ektin yüreğimize, nefreti yerleştirdin kalplere
Oğlu, kızı kimi varsa küfürler yağdırdın,sövdün annelere
Gemileri yaktık,karları erittik senin ettiğin hepten arsızlık