“Üstte mavi gök,
Altta yağız yer…” dense de,
Yer çoğu zaman,
Akça,pakçadır buralarda,
Bir kadın gerdanınca…
Gökyüzü tanıyamaz,
Hayretler içinde bakar,
Kılık değiştirmiş,dostu kara toprağa…
Yine kazmalar vurulur,
Bir başka ekin biçilir,
Karların mahremine uzanan,
Oltaların ucunda…
Bir başka hasat yaşanır,
Atların çektiği,
Kızakların sırtında…
Yıldızı,ayı,güneşi,
Pek mağrur olur,bu diyârın…
Hep kendilerini seyrederler,
Kocaman,buzdan bir aynada…
10.03.1995
Kayıt Tarihi : 5.6.2006 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!