Buzdağının Yanan Tek Volkanı

Kolayca omuzlarını kaldırdı ve attı
Ahşap bir sandalyenin arkasına şalını.
Ve yay gibi bir ışıkla geri çekin der gibi!

Sonra uzun beyaz elbise,
Daha karmaşık olursa olsun ama..of anne!
Geri düğmeleri açıldı..
Sonsuza kadar sürer mi dersin böyle bu gerçek rüya?
Ellerim gidip gelirken tir - tir titriyor her zerrem..

Bir üst kattaki yatak odasında açık bir pencere,
Hareketsiz, küçük, geniş gözlü
Aşağıda bahçesinden dışarı bakarak,
Ayaklarına t/avla(n) mış beyaz elbise
Geniş - taban, parke zemin.

Kadının bu iç çamaşır karmaşıklığı
Yirmibirinci yüz yılı kapladı şehveti.

Ve ben bir kutup kâşifi gibi devam
Bin - bir renkli kışkırtıcı hayallerle
Bütün çıldırtıcı güzelliklerde konaklıyorum..

Sanki ayazlardan fışkıran bir volkan
Sanki onun çıplaklığı buzdağının yelkeni.
(2011)