yürüdükçe zaman
gün yakut
gönül lâl sevdalara tutsak
hayli çılgın
kızılımsı
ateşli
yürüdükçe su damara
orman doğurur yaprak
uzayıp gider bu serüven
acı ve hüzün
ufuktaki son koruluk
yürüdükçe mevsim kurşuni saatlerinde ömrün
isyankar bir güz belirir
bulut ağlar aniden
suyu çekilir göğün
buzdağı yürürse içimde
“çarptı-çarpacak” cinsten hani
eriyecek aşkın sıcacık kollarında
belki yok edecek beni
yüreğimi korku bekler böyle
dağları bekler gibi
(21 Eylül 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 21.9.2003 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
acı, ayrılık, kapris, tutsaklığa rağmen
eriyerek başlayan aşkı
yaşayabilmek
her şeye rağmen güzel sevgili Naime....Sevgimle...
Hakan Köse
TÜM YORUMLAR (9)