müziğin sessizliğinde
mum alevi gözlerin,
üzerimde..
seni yanımda hissettim,
yanında olmak istedim...
sebepsiz ağlaman geldi aklıma..
oysa,
hiç ağlamamıştın yanımda..
mumdan akan damla,
elimi yaktı...
silerken gözyaşlarını..
Buzdağından bir mum,
dondu gözyaşların parmaklarımda..
göz kırptı mum alevi,
sensizlik kaldı dağbaşında..
bulutlara dayamışsın başını
okyanus eteklerine dolanmış
içinde volkan, gözyaşı
buzdağı ilk defa ağlamış..
Kayıt Tarihi : 23.7.2003 13:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ağlayacaktım
utanmadım
ağladım
sevgiler
Gerçekte çok güzel olmuş
Herkes karanlıkta akıtan bir muma birini düşünerek bakabilir..Herkes birine sevdalandığında akan bir mumda hüzünlenip şair olabilir..Hatta antolojiye bile girebilir.! Ancak bir GERÇEK ŞAİR bunları sevgilinin gözyaşlarıyla özdeş görebilir,donmasından bir buz kütlesi imgeleyebilir,dibine toplanan sıvı balmumunu eteklerine dolanan bir okyanus sanabilir, hatta hiç ağlamamış sevgiliden gelen sanabilir..
Hadi bunları da düşün gücüyle buldu diyelim: ANCAK GERÇEK BİR ŞAİR, TÜM BUNLARI BİR FİLM ŞERİDİ GİBİ UYUMLU DİZELERLE ALT ALTA SIRALAYABİLİR...
Öyle ki, biz bile kendimizi okurken o mumun yandığı masada hissederiz...
Valla ne diyeyim ki..
Bence çok çok çok çok daha şiir yazın...
Ki hayalimiz can bulmayı öğrensin.
TÜM YORUMLAR (9)