Buzdağı Şiiri - Latif Gökdağ

Dağ çayı biten uçurumlardan geçerek
Kozalak düşmüş taşlı yollara koyuldum
Kekik kokulu serin sulardan içerek
Buzdağının beyaz sofrasına oturdum

Salkımsöğüt ardım sıra bakıp ağladı
Çam sakızıyla tutturdum kırık kalbimi
Ölgün dallarda uyurken incir kuşları
Katran buğusunda ısıttım ellerimi

Kardelenler yarıp çıktı beyaz karımı
Pıtrak dikenleri de saplandı bağrıma
Kızılcık özünden yapsalar ilacımı
Pamuk gibi basarım kanayan yarama

Bir ben vardım baba,buzullar ülkesine
Gül okşayan ellerim artık buz tutacak
Bir ben kaldım ana,buzullar ülkesinde
Kurduğun sofranda bir yer hep boş kalacak