Buzdağı Şiiri - İsmail Uysal

Gördüğüm nedir peki, göründüğünden farklı
Ruhundaki kırılmış aynalardan yansıyan
Pembe incili kaftan giymiş sanki çarıklı
Volkanı buzdağına nasıl çevirir insan

Gözyaşlarıyla her gün akıyor gözbebeği
Taze ekmek tadında kederinin kokusu
Tılsımlı fırtınalar incitmiş kelebeği
Akıyor katre katre yüreğinden korkusu

Bir gülümsemesine bin destan yazılsa az
Marazi her noktaya merhem olur bakışı
Her ifade nazende her kelime ince naz
Nisanın on beşine hapseder kara kışı

Dokunur her hücreye bakışlardaki sihir
Kim demiş düşünceler adam öldürmez diye
Bir dilde başlar isyan yıkılır koca şehir
Sonra binlerce yiğit kafa atar mermiye

Adını kutsayarak başlıyorken sözüme
Kurulmuş her cümlenin noktasında sen varsın
Her virgülün kıvrımı saplanır denizime
Ağıtlarla can verip destanlarla doğarsın