Buz Tuttu Umutlar - Muhsin Yazıcıoğlu

Buz tuttu tüm âlemi, kâinatı buz tuttu.
Bozkırlarda dört nala, koşan atı buz tuttu.
Ardından ağlıyorken, kan kırmızı çiçekler,
Buz tuttu fani dünya, doğu batı buz tuttu.

Hâkk yolunda gittiğin, Türk'ün öz davasıydı.
Yaralı Türkistan'ın belki tek devasıydı.
Senin merhamet kokan, gönlünün nevasıydı,
Ülkü denen binanın, her bir katı buz tuttu.

Gittiğin kutlu yolu, belki tam anlamadık,
Üşüyorum diyordun, yine de kavramadık,
Yalnız elbet üşürdün, seni tamamlamadık,
Ruhunu dimdik tutan, ulu çatı buz tuttu.

Turan diyarlarında, Türk için yay gerenler,
Çanakkale önünde, Türk için can verenler,
Senin gibi bir yiğit Türk için Alperenler,
Bir lahzanın içinde, hep kaskatı buz tuttu.

Özlüyoruz nidanı, bozkurt gibi kükrerken,
Karşında fırıldaklar, yaprak gibi titrerken,
Hey gidi Koca Reis, yaktın bizi giderken,
Buz tuttu peşinden yurt, doğu batı buz tuttu.

25 Mart 2017
Samsun