Buz Tutmuş Mağma Şiiri - Erol Başçı

Bazen bakışların öyle davetkâr
İçesim var gözünden keyfime değme
Her zaman bulamam böyle lutufkâr
Çehrene tutuklu boynumu eğme

Bırak aksın kendi,içte biriken
Dolanla dolduran hepsi bir iken
Ha gülşende gül ha gülde diken
Şırıltısı aşkın, büyülü nağme

Öyleyse nedendir bazen soğukluk
İçimde sızlayan tuhaf burukluk
Dudağım büzülür sesde tutukluk
Bırak söyleyeyim, dilimde boğma

Belki bambaşkadır gizli hayatın
Umurun değildir gizi feryadın
Yoka boğdurulmuş maneviyatın
Hesabı firkatın cebine yığma

Taşıyamaz çöker, belki yıkılır
Küçücük hevesler içe tıkılır
Diplere daldıkça aşka çıkılır
Sığ mı sandın kalbim, hadi gel sığma

Yalnız kaldığında düşsem aklına
Ne şiirler döktüm, oku adına
Sevmekten bıkmamış, kim inadına
Yağma yok öyleyse, herkese yağma

Bir selam yollasan, arada lütfen
Şiir yaz diyemem, bana ithafen
Bir tebessüm etsen, uzaktan kerhen
Mumla tutuşacak, buz tutmuş mağma