Sarıl korkma
Ben oyum işte
Ayrılığına dantel dantel
Gözyaşı ördüğün
Ben oyum işte
Sarıl korkma
Ben oyum işte
Gölgemi tut at penceremden dışarı
Bitirdin
günlere
Aylara
Hapsettiğin hasretini
Belki biraz yorgun
Belki bakışlarım bezgin ama
Ben oyum işte
Ayaklarım tutmasada
Bileklerim prangaların izinden açılmasada
Ben oyum işte
Hani bir buz şehrinde
Bir çığda kaybettiğin
Uzak şehir otobüslerine binip
Sürgün gittiğinde
Geride bıraktığın
Ben oyum işte
Sarıl
Korkma
Ben
Oyum.....
Kayıt Tarihi : 3.3.2007 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!